Küçükken annem beni uyutmadan önce bana masal anlatırdı. Tabi anlattığı masallar bitince kendisi uydurmaya başlardı. Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde bir Fulden varmış diye başlardı. Tabi bilmiş ben hemen atlar sen masal anlatmıyorsun beni anlatıyorsun diye. Bu kitabı okurken aklımın bir köşelerinde bu anım canlandı. Yüzümde oluşan tebessüm ile okudum bu kitabı bir günde. Masalsız büyüyen çocuklara inat her yerde bağıra çağıra masal anlatmak lazım. Nehir geçmişinde yaşadıklarından sonra kendini eve kapatır. Bir blog oluşturur ve orada yazılar yazmaya başlar. Bu blog sayesinde hayatının aşkı Hakan ile tanışır. Hakan'ın en nefret ettiği şey ise yalandır. Tabi Nehir ilişkilerinin en başında yalan söylemiştir. Bu yalanın çıkmamasını umarak susar. Hani derler ya yalancının mumu yatsıya kadardır diye, o misal Hakan ile İstanbul'da ev bakacakları gün yalanı da ortaya çıkınca Hakan ve Nehir'in ilişkisi de çıkmaza girer. Hakan bu yalanı affetmeye çalışırken Ankara'ya giderken Nehir bir yalan söyleyince ilişkileri artık geriye dönülmeyecek yollara girmiştir. Tabi bu durum Nehir'in ataklarının yeniden başlamasına neden olur. Ankara'ya giderken otobüste tanıştığı Aziz Bey'in yürüttüğü Geçmişi Şifalandırma Semineri'ne katılmaya karar verir. Çünkü bir kişinin başkasını affedebilmesi için ilk başta kendini affetmesi gerekir. Geçmişi ve hatalarıyla... Kendisini affettiğinden ise hayatına devam etmeye başladı. Hakan üzülmesin diye onu aramamaya başladı. Fakat hayat sürprizlerle doluydu. Ve onun hayatı da asıl şimdi başlayacaktır. Bu kitabı okurken çoğu satırın altını çizerken buldum kendimi. Okurken beni çocukluğumun masumluğuna ya da şimdiki zamanın acımasızlığına sürükleyip durdu. Sonunda ise gözlerimden mutluluk ya da yaşanmışlıklar aktı. Bana göre bu duyguyu her yazar yansıtamaz. Kendinizden bir parça bulacağınıza eminim.

Ya Da Biz Masal OlsakEzgi Durmuş · Destek Yayınları · 2017424 okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

fulden ufacık