Kitabı sevdim mi sevmedim mi, hâlâ bilmiyorum. Başlangıçta (ve genelde) klişelerden oluşuyordu. Harry Potter evrenindeki "Seçilmiş Kişi" kalıbını alıp "Ben nasıl yazardım?" demiş sanki yazar. Ve aslında öyle de yapmış. Fangirl kitabındaki başarakterin, yazdığı kitaptaki başkarakteri Simon. "Simon'la ben ne yapabilirim?" diyerek kaleme almış bu kitabı. Dediğim gibi klişelerden oluşmuştu. Büyü evreni çok detaylı işlenmiş, çok detaylı anlatılmış diyemem ama yine de güzel bir evrendi. Büyülerin zamanla şarkı sözlerine dönüşmesi ya da başta şarkı sözü olan bir cümlenin büyüye dönüşmesi çok hoştu. Karakterler ve aralarındaki ilişkiler de çok hoştu ancak eksik çok fazla kısım vardı. SPOİLER Sihirbaz'ın ne istediğinden daha fazla bahsedilmesini isterdim. Ya da onun gözünden Lucy ile geçirdiği zamanları okumayı. Ziyaret sahnesi de çok karışıktı. Baz'ın annesi mi Lucy'nin annesi miydi gelen, ve eğer ikisi de gelmişse Simon'un bunu öğrenebilmesini isterdim. Bunca klişe var iken Simon'un annesinden kalan bir günlüğü bulması o kadar da tuhaf kaçmaz, Simon'un yaralarına biraz merhem olurdu belki. Çerezlik bir kitaptı kısacası. Anlatım olarak da kurgu olarak da ahım şahım bir şey değildi. Stres atmak, vakit geçirmek için birebir.

Asla VazgeçmeRainbow Rowell · Pegasus Yayınları · 2018730 okunma

·

47 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülşah'