her cümlesi ayrı acı
...Kızıl Muhafızlar kitapları yanlarında getirdikleri çuvallara doldurdular. Sonra hepsini aşağı indirip ertesi gün kendisi aleyhine yapılacak suçlama toplantısından sonra dairenin bahçesinde yakacaklarını söylediler. "1ders almak üzere" onun da ateşi seyretmesini emrettiler. Babam da bu arada kitap koleksiyonunun geri kalan kısmını yakmalıydı.
O öğleden sonra eve geldiğimde babamı mutfakta buldum. Büyük çimento evyenin içinde ateş yakmış, kitapları 1er 1er içine atıyordu.
Babamı o gün ilk kez ağlarken gördüm. O kadar korkmuştum ki, 1süre kıpırdamaya cesaret edemedim. Sonra kendisini kucakladım, ama yine de ne söyleyeceğimi bilemiyordum. O da tek kelime bile etmedi. """Babam biriktirebildiği her kuruşu kitaplarına harcamıştı.""" Kitapları onun canıydı.
Ateş söndükten sonra beynine 1şeyler olduğunu hissettim...
Sayfa 328 - PDFKitabı okudu
·
232 views
Bu sahnenin aynısını ben 12 Eylül'de yaşadım. O zaman küçük bir kız çocuğu olarak kitapların yanışı hala gözümün önünde.Babamı kitapları yakarken izlemenin travması olsa gerek kimseye kitap veremem, gözümden sakınırım kitaplarımı. Aynı burada söylendiği gibi kitaplar canımdır. Benim için ha çocuğumu birine emanet etmişim haa kitabımı birine ödünç vermişim. Benim için aynı şey.
Her dönem yaşanıyor neyazikki Filiz Hanım ya😔 çok üzülüyorum gerçekten herdefasında değişmeyen bu döngüye :(((
2 next answer
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.