Pek çok spiritüel öğretmen sadece iki büyük duygu olduğunu söylemiştir: sevgi ve korku. Ya nefret, öfke, kaygı, üzüntü ve kibir? Onlar bunların hepsinin korkunun çocukları olduğunu söyler. Korku geleceğimize güvenmemektir, kaçamadığımız ve ya kontrol edemediğimiz kötü akibetlerin hemen köşe başında bizi beklediğine ikna eden zihin halidir. Fakat kendimizi çaresiz hissetmek o kadar acı verir ki, bu duyguyu itip uzaklaştırırız. Korkumuzu algılanan “ düşmana” karşı öfke ve ya nefrete dönüştürürüz. Ya da korkumuzu gizlemek için kibirli bir tavır takınırız. Ya da bu korkuyu aşırı kaygı ve ya depresyona kanalize ederiz. Ve ya korkuyla alay eden gözükara insanlar oluruz.
·
106 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.