Genç, güzel, zeki Veronika hayatının sıkıcı, rutinden çıkmayan bir hayat olduğunu düşünüyor, artık hayatta yapmak istediği bir şey olmadığına karar vererek intihar girişiminde bulunuyor. Gözlerini açtığında kendini bir hastanede buluyor ve kitapta hastanede geçen yaklaşık bir haftalık süreç anlatılıyor. Kitabı okuduğumda içerisinin (akıl hastanesi) dışarıdan çok da farklı olmadığına ikna oldum. Normal olmak adına kendimizden vazgeçmenin bedeli oldukça ağır, bunu kitap bize çok güzel anlatmış. Normal olmak nedir, neden kendi olabilme cesareti olana deli deriz, neden içimizden geldiği gibi davranmaktan korkarız? Kitabı okurken bu gibi sorular hücum etti aklıma. Ölümü yanımızda hissedene dek ölümden korkmayız. Veronika'nın da yaşam isteği ölümü baş ucunda hissedince canlanıyor. Hepimiz gibi.. Benim her gün okumak için sabırsızlanıp sayfalarını hızlı hızlı çevirdiğim, keyifle okuyup kısa sürede bitirdiğim bir kitap oldu. Özellikle psikobiyografi seviyorsanız daha da zevkle okuyacağınıza eminim. Her sayfasında düşündüren ve hem bireysel hem de toplumsal hayatın gerçekliğini, karakterlerin yaşadığı psikolojik değişimlerden anlatan Paulo Coelho ustaca bir işçilik çıkarmış bu kitabında. Son olarak kitaptan sevdiğim bir alıntıyla tamamlamak istedim incelememi; ‘’İntihar etmek zeka işidir. Sıradan insanlar sıradan şekilde hayatlarına son verirler. Sanki hiç var olmamış gibi geldikleri gibi giderler. Kim bilir, belki böylesi daha iyidir…’’
