Nasıl başlasam diye düşündüğüm bir inceleme oldu. Çok üzüldüm. İnsan, diğerleri tarafından yargılanabilme hakkını, onlara kendisi veriyor bunu çok iyi anladım . Sürekli aşağıda hissetmek seni gerçekten o konuma düşürüyor. Açlık yüzünden kalkıştığı eylemle bir ömür sefalet yaşayacak olan Jean Valjean. Sırf toplumun kendisine biçtiği ceza yüzünden farklı kimliklere bürünüyor. Bazen ne kadar acımasız olabiliyoruz dedim kendi kendime. Yargılamakta üstümüze yok! Çaresizlik, sefalet, acı, isyan... kitapta iliklerinize kadar hissedebileceğiniz duygular. Peki kaderin bunlarda ne kadar payı var? Yeniden toparlanmaya çalışan, iyi olmaya çabalayan birisini toplum ne denli düşürmeye çalışabilir? Yok arkadaş yok. Bu insanoğlu 1800 lerde neyse şimdide aynı. Aynaya bakınca kendimizi değilde hep itelenmiş kişileri görmekte ısrar ediyoruz... Kitaba şöyle bir gelecek olursam. Javert, Thénardier ve Cosette üçlüsü arasında gidip gelen, sürekli bu insanlarla karşılaşan koca yürekli Jean Valjean. Javert, ne illetmişsin be kardeşim! Bütün kitap boyunca elime geçsen ben öldürecektim. Thénardier, yalakalık abidesisin. O kadar tanıdık geldin ki... Cosette, Jean Valjeandan sonra en masum karakter sendin. Sonun güzel oldu. Annen Fantine' in aksine.. Devrim, cumhuriyet, monarşi, çalkantılı bir dönem. En son İki Şehrin Hikayesinde karşılaşmıştım bu olaylarla. Waterloo savaşı ilginç bir birikim sağladı bana. Güzeldi. Kısaltılmış halinden sonra iyi geldi.

Sefiller (2 Cilt Takım)Victor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202488,4bin okunma

·

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe Yrdsv