Yıllar önce Amok Koşucu'nda okuduğum bir öykü idi bu. Ama hafızamın bana kötü gibi görünen iyi oyunlarından biri o öykünün bu öykü olduğunu unutturması oldu bana. Sonunu bile bile gene sürükleyici bir şekilde okudum, çarpıcı bir sonla beni etkiledi. Kitap özellikle intihar konusunda insanın bir şekilde kendini öldürmenin büyük bir etki yaratacağını düşünmesi( ki buna kalanlardan öç alma ya da sadece adından söz ettirme dahilinde olması) bunu hayal ederek intiharını daha da alımlı hale getirmesi ve ardından intihar eylemini gerçekleştirdiğinde eylem sonuçlarının kuru bir kaç cümleden ibaret olması beni fazlasıyla düğümledi.
İyi okumalar,
