İnsan, insanın aynasıdır. Hepimizin kendimizi bir öteki üzerinden görürüz. “Ben” denen şey Öteki’nin yokluğunda dokunamaz. Bir diğeri olmadığında benlik parçalarımız; örgüsüz, havada asılı ip parçaları olarak kalır.
Lacan’a göre arzularımız ötekinin arzularıdır. Bizde eksik olan; ötekinin arzusu sayesinde “tamamlanır”. Hepimiz birinin düşü olmak,