Kierkegard'la başka meselelerde buluşmayı umut ediyorum zira kendisinin etik ve din temeli üstüne kurduğu estetik geçerlilik beni hiç ama hiç ikna etmedi. Üstelik metnin üslubunu da, aslında kullandığı metinlerarası tekniği, sevmedim. Kendimi bir saldırı karşısında savunmada hissettim hep. 133. sayfaya kadar sabredebildim. Zorlu metinleri severim aslında ancak ben metnin mantığını sevemedim. Yoksa evliyim, kendime ait bazı estetik geçerliliklerim var ( bir Yunan heykeli ile evliyim , başka nasıl bir estetik geçerliliği olabilir ki evliliğin, bekar.avi )
