Kırılmayı da her zaman ölüm olarak anlamıyoruz; asılma ve bastırılıp öldürme, İttihat ve Terakki'nin ünlü İaşe Nazırı Kara Kemal misali, var. Bir de saf dışı edilme, yurt dışına kaçabilme, Rauf ve uzun zaman sesini çıkarmama da kırım içindedir ve belki de asıl kırım da buradadır. Ali Fuad, Refet, Rauf ve Kazım, ilk aklımıza gelenlerdir. Bunların belli başlı özelliklerini hiçbir zaman maksimalist diyemeyiz; deseydik mühim bir tenakuza düşmüş olurduk. Kaldı ki idam edilmediler, darağacından döndüler; resmi hikaye, asılmamalarını, İsmet Paşa Hazretleri'yle irtibatlandırıyor ki Büyük Komutanlarımızdan Fahrettin Altay da teyid ediyorlar. Bu irtibat ile teyidi ise bizim masalımızla ahenk halindedir. Peki, İsmet Paşa Hazretleri'nin makul görmediklerinin asılmadıklarını söyleyebilir miyiz; mübalağalara, masallarda dahi mahal olmamak icap etmektedir. Maslup [asılarak öldürülmüş] olmalarını minimalistlerin tensip etmediklerinin, hayatta kaldıklarını ifade etmek daha münasiptir.
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.