Antonius:
"Ey düşünce, yırtıcı hayvanlar arasına kaçmışsın,
İnsanlar yitirmiş akıllarını..."
Timaş yayınlarıKitabı okudu
·
333 görüntüleme
Marcus Antonius’un, Sezar’ın ölümünden sonra Brutus’un iznini de alarak yaptığı konuşma, siyaset dünyasının ne türlü entrikalarla yoğrulabileceğinin en güzel örneklerinden biridir. Antonius’un konuşmasını Shakespeare’in 1559 yılında, ustalık döneminin başlarında yazdığı “Julius Caesar” oyunundan da biliriz. Shakespeare, “Julius Caesar” metni içinde gösterdiği gerçekçiliğini en fasih biçimde Antonius’un bu konuşmasıyla ortaya koymaktadır.
Konuşma siyasal düzenin ikiyüzlülüğünü göstermesi bakımından önemlidir. Sezar’ın öcünü almak isteyen Antonius, kendisine verilen konuşma fırsatını çok iyi değerlendirmiş ve halkı Brutus’a karşı kışkırtmıştır. Brutus aslında bir insan ve devlet adamı olarak Sezar’ı sever. Fakat Sezar’ın eline daha çok güç geçerse bunu suîistimal edeceğine inandırılmıştır. Diğer bir deyişle kendini bir ihtimal; yani gerçek olmayan bir mantık düzlemine sokar. Gerçeklerden uzaklaştığı için siyasette başarıya ulaşamaz. Gerçekte kendileri için büyük tehlike arz eden Antonius’un öldürülmesinin önüne geçer, Sezar’ın öldürülmesiyle her şeyin çözüleceğine inanmıştır çünkü.
Brutus soyut bir iyilik zihniyetiyle Sezar’ı öldürmüş, halka bunu anlattığında da halkı kendisinin haklı olduğuna inandırmıştır. Brutus’tan sonra kürsüde yerini alan Antonius ise gerçekleri kendi çıkarına kullanmayı başarır. Halkı, Sezar’ın ölüsünün önünde öç almaya zorlar. Brutus bu başkaldırıya cevap veremez. İnsanlar konuşmanın sonunda katillerden hesap sormaktadır. Ülke, bir iç savaşa doğru hızla sürüklenir; düzen alt üst olur. Antonius bu karmaşada sağ kalmış, Brutus ise gerçeklikten ayrılmakla yaptığı yanlışı geç de olsa anlamıştır.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.