İnsan sevince, özleyince sevdiği ve özlediği de aynı duyguları besliyor sanıyor. Biraz zaman geçiyor ve gerçeği hissedince acısını kendine yediremiyor.
İşte tam da bu anda büyüyor, büyüyor ve sevdiği kadar küçülüyor, özlediği kadar yok oluyor.
Sayfa 152 - Uğur Tuna YayınlarıKitabı okudu
·
70 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.