Rivayete göre, Resulüllah , hz aliye bir sır verdi ve kimseye soylememesini tembihledi.
Ali, bu sırrın öylesine ağır ve çekilmez bir bilgi olduğuna kanaat getirdi ki artık dayanmaz acılar gibi geliyor ona .
Ve bir gün dayanamayıp yoldan geçerken bir su kuyusuna huuu deyip bağırmış.
Gel zaman gec zaman derken o kuyu da bu sırra dayanamamış ve suları taşmaya başlamış. Akan sular içerisinde artık sazliklar yetişmeye başlamış.
Yoldan geçen başka biri sazliklardan bir ney yapmış.
Ve bu ney ile diyar diyar üfleyip gezmiş huuu huuu diye.
Ve bir gün bu ney sesi Resulullahin kulağına gelir .
Oturup düşünür ben bu sırrı Aliden başka kimseye söylemedim diye .
Ali de çaresiz Resulullaha bakmış ve demiş ki bir söz senin içinde iken senin esirin , ancak ağzından çıkarsa sen onun esirisin.