Yolculuk yapmanın verdiği keyiflerden biri de, başkalarının konut edindiği yere dalıp el değmemiş olarak; onları kendi kaderlerine bırakmanın kötücül neşesiyle çıkmaktır. Onların yerel mutlulukları bile gizli bir tevekkülün elinden çıkıyor gibidir. Bu mutluluk, hiçbir zaman oradan ayrılma özgürlüğüyle eşdeğer olamaz. İnsan oradayken hayatta olmanın yetmediğini hisseder; hayatın içinden geçmiş olmak gerekir. Bir kenti görmüş olmak yetmez, onun içinden geçmiş olmak gerekir. Bir düşünceyi düşünmüş olmak yetmez, onun ötesine geçmiş olmak gerekir.
Sayfa 281Kitabı okudu
·
108 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.