Gogol der ki;
Hayatın tek bir dakikasının bile beyhude şekilde harcanmadığı, her dakikanın zengin tecrübeler ve bilgiler edinmekle geçirildiği bir yerde sürünüyor olsam, durum değişirdi; fakat ufukta bekleyen hiçbir şey yokken, insanın tüm varlığını böyle azar azar çarçur edip bitirmesi, onca senenin küçük, kıymetsiz uğraşlarla geçirilmesi, insan ruhunda pek acı bir cezayla yankısını bulur: Bu ceza, ölümdür.
Sayfa 20Kitabı okudu
··
471 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.