Hatırlıyoruz
Odysseus ayağa kalkıyor ama çadırdan çıkmıyor. "Karın var mı?" diye soruyor Pyrrhus'a.
"Tabii ki yok."
"Benim bir karım var. Onu on yıldır görmedim. Ölüp ölmediğini bilmiyorum. Onun yanına dönemeden ölür müyüm, onu da bilmiyorum."
(...) Her kelimesi çok derin bir yerlerden sökülmeleri gerekmiş gibi ağır ağır çıkıyor ağzından.
"Tek tesellim,yeraltı dünyasında kavuşacağımız. Bu hayatta değilse de orada yeniden birlikte olacağımız. Karım yanımda olmadan oraya gitmek istemem."
Pyrrhus, "Babamın anlattığınız gibi bir karısı yoktu." diyor.
Odysseus genç adamın bağışlamaz yüzüne bakıyor. "Elimden geleni yaptım," diyor. "Elimden geleni yaptığım hatırlansın."
Hatırlıyorum
Bunu Odysseus hakkında konuşmak için yazdım. Odysseus, benim en sevdiğim karakter oldu kitapta. Ve sadece en sevdiğim roman karakterlerinden değil, en sevdiğim karakterlerden de biri oldu. Bazı okurlar Akhilleus'un savaşa gitmesini desteklediği için ona kızsa da hikayede herkes bencil olduğu için ona kızamam. Akhilleus ve Patroklos'un aşkının yanında onun karısına olan aşkının tatlılığı beni benden aldı ve onun olduğu neredeyse bütün sahnelerde gülmekten öldüm. Fakat beni en çok ağlatan karakterlerden biriydi de, zira bu sahnede çok ağlamıştım.
·
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.