Eserin başını sonuna geldiğinizde anlıyorsunuz ilk yarısını nasıl bezginlikle okuyorsanız.. sonuna doğru geldikçe sarsılmaya başlıyorsunuz .. ah! ahmet cemil.. sana öyle kızgınım ki.. ama omuzlarında ki yüklere kıyamıyorum.
•Gözlerinin önünde o mai gece ile bu siyah gece karşılaştı mai ve siyah..
•Ah! Biçare, hırpalanmış, ezilmiş hayat! Mai bir geceyle siyah bir gece arasında geçen şu nasipsiz, bahtsız ömür! Bir bârân-ı elmas altında açılarak şimdi bir bârân-ı dürr-i siyahın altında gömülen o emel çiçekleri!
•Mezarlığım başka bir hayat kavgasının mahvolmuş kuvvetleriyle dolu.. Fakat henüz kefenlerimin bütününü sayıp bitirmedim.
