“…herkesin onu seyrettiğini, dünyanın seyircilerle dolu bir salon olduğunu hissediyor, bu da her an uyanık kalmasını sağlıyordu. Küçük bir yanlış büyük bir felaketle sonuçlanabilirdi çünkü. Yine de yanlış bir şey yapmayacağına emindi. Bu güven duygusu hayatına tuhaf bir nitelik kazandırıyordu. Tom, bir tiyatroda önemli bir rol oynayan ve o rolü kimsenin kendisinden iyi oynayamayacağını bilen bir aktöre benzetiyordu kendini. Hem kendisiydi, hem de değil. Her hareketini bilinçli bir biçimde denetlediği halde, özgürce yaşadığını hissediyordu.”
Remzi Kitabevi
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.