“Annemi düşündüm. O da deli miydi? O yüzden mi yapmıştı?
Beni sarı Mini'nin arka koltuğuna bağlayıp gaza basarak o kırmızı duvara girmesi o yüzden miydi? O arabayı, neşeli kanarya rengini çok severdim. Boya kutumdaki sarının aynısı. Şimdi o
renkten nefret ediyorum, her kullanışımda ölümü düşünüyorum.
(…)
Tepeyi çıkarken gözlerim doldu. Ne annem ne kendim ne de o evsiz için ağlıyordum. Hepimiz için ağlıyordum. Her yerde çok fazla acı var ve biz, görmezden geliyoruz. Gerçekte hepimiz korkuyoruz. Birbirimizden ödümüz kopuyor.”
Sayfa 59Kitabı okudu
·
79 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.