Gönderi

"Düşük ücretli, pek değer verilmeyen, geleceği, ufku olmayan, insanın bir iskemlede ömür çürüttüğü, her gün hemen hemen kısır bir uğraşın boşluğu içinde yeteneklerinin gerilemesine ve adım adım paslanmasına tanık olduğu, ama buna karşılık düşünmekten, istemekten ve eyleme geçmekten kurtarılmanın kelimelerle dile getirilmez sevincini bulduğu memurluk görevleri... Vesayetçi bir yönetmelik... insanın faaliyetini bir duvar saatinin düzenli hareketi içine sokar ve onu eyleme geçmenin ve yaşamanın yorucu onurundan muaf tutar." Zaten sadece memurları suçlamak yanlış olur. İstediği kadar yüksek olsun hiç bir meslek, hiçbir kariyer kişiliği, gücü ve enerjiyi korumaya yetmez. Zihin ilk yıllarda etkin bir biçimde çalışabilir. Ama çok geçmeden yine düzenlemelerin sayısı, düşünme ve araştırma çabası gerektiren durumların sayısı ve ortaya çıkma olasılığı azalır. En üst düzey ve ilk bakışta güçlü zihinsel çabalar gerektiren işlerin yapılması tamamen alışkanlık meselesi haline gelir... Çaba yıldan yıla azalır -Yıldan yıla zihnin üstün yeteneklerini kullanma fırsatları tükenir...
Sayfa 5 - Türkiye İş Bankası/Kültür Yayınları/2021
·
79 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.