Meh durdu mukabil sana buldukça kemal
Gördü ki özünde sence yok hüsn-ü cemâl
Bu gayete yetti incelip gamdan kim
Za’f beden ile bedr iken oldu hilâl
*Fuzûlî
“ Ay, büyüyüp dolunay olunca, kendini seninle karşılaştırmaya, seninle boy ölçüşmeye kalktı. Fakat gördü ki kendinde seninki gibi bir güzellik yok. Bu düşünceyle -kıskançlıkla- öyle kederlendi ki eriyip gitti ve ayın ondördü iken hilal haline geldi.”
Sayfa 165Kitabı okudu
·
381 görüntüleme
Nefis… okuduklarımın en en en en iyilerinden ilk beşte.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.