Dikenler ve Güller sarayı serisinin üçüncü kitabı olan Kanatlar ve küller sarayı o kadar yoğundu ki, şimdi ne yazacağımı düşününce, vayy bee neler okumuşum, Sarah neler neler yazmış diyorum. Kısacası, çok yoğun bir kitapdı. Önce kurgudan bahsedersem kitap, Feyre`nin Tamlin`den almak istediği intikamla başlıyor, bunun için, kendisinin eskiden olduğu kişi, insanken olan haline bürünüyor. On numaralık rol yapıyor. Ancak, Tamlin kendi kuyusunu kendisi kazıyor. Evet, Feyre intikam için bir çok şey yaptı, ancak adımı atan hep Tamlin oldu. Bilmiyorum, kitabın sonunda Tamlin içimi burktuğu için ona üzülüyorum, ancak kendi kendisinin kuyusunu kazdı, değiştirilemez bir gerçek bu. Kitabın başlarında bir sahne vardı, gündönümüyle ilgili. Ben o sahneye bayıldım. İhante`nin kurduğu oyunların bir bir yıkılması beni zevkten dört köşe yaptı. Ona hiç acımadığım için kendimi sorguladım, ama omuz silkmekle yetindim. Feyre intikamıı aldıktan sonra evine dönmeye çalışması ve bu süreçte yaşananları dönüp dönüp okuyasım var. Cassian ve Azriel`e öyle bir aşık oldum ki... Cidden hiçbir şey için okunmasa bile o sayfası için beş kez daha okurum be, diyorum. Feyre evine dönünceyse bizi savaşa hazırlık süreci ve lordların birlik kurma çabaları karşılıyor. Açıkcası bu kısım beni çok yordu. Güzeldi gerçekten, ancak yoruldum. Yani kitap kendiliğinde 3 kitaptan ibaret ve açıkcası bu da ne demek istediğimi açıkıyordur illa ki. Sonuna değerdi, öyle şaşırmışlıklarla dolu bir son oldu ki, gerçekten okumama değerdi. Belki de benim yorulmamın sebebi zamanımın olmaması yüzünden sıkış tepiş okuduğumdandır. Kim bilir? Boş zaman diliminizde mutlaka okuyun, okutun bu seriyi.

Kanatlar ve Küller SarayıSarah J. Maas · Dex Yayınları · 20182,243 okunma

·

110 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sevaland