İslâm uğruna her şeyini feda edebilecek ve yine İslâm uğruna asla taviz vermeyecek Minyeli Abdullah'ın hayat hikayesini anlatıyor kitap. Bu doğrultuda İslâm için ne kadar fedakâr olunabilir sorusunun cevabıdır, Minyeli Abdullah, öz yurdunda garip öz vatanında parya.. İslâm nasıl yaşanmalıdır, nasıl yaşanmamalıdır şeklindeki sorulara karşı bakış açısı katıyor. Batının her yeniliğini(!) sorgulamadan, özenerek ve özden uzaklaşarak alıp hayatımıza koymanın doğurduğu acı sahneler de var kitapta. Bu batı değil güney, kuzey de olabilirdi. Zararın nerden geldiği mühim değil, yer yön neresi olursa olsun önemli olan gelen zarar, bizlere veren zarar. Üstad Necip Fazıl Kısakürek'in bunun üzerine güzel bir sözü var, "Batıya özene özene özümüzü kaybettik".. İşte Minyeli Abdullah'ın davası da örnek bir yaşam sergileyerek ve diğer insanlara da tebliğde bulunarak kaybedilmiş bu özün saflığına ulaşmadır.
Kitabın bitiminde insan kendi kendine bu dava için nerden nasıl başlanmalı sorusu karşısında aciz kalabiliyor, fakat bunun cevabını da en güzel şekilde veriyor Minyeli Abdullah. Önce kendimizden başlayacağız, yani İslâm'ı önce biz yaşayacağız. Yaşayacağız ki yaşatabilelim.
