Japon edebiyatının dev ismi Jun’ichiro Tanizaki’den okuduğum ikinci eser. Bir diğer Japon kült yazar olan çok sevdiğim Yukio Mişima’nın eserlerinde bu isim çokça geçiyordu. Tanizaki’den ve onun şiirsel dilinden etkilendiğini sıkça belirtiyordu ve sonra Tanizaki , Kabawata gibi yazarları okumaya başladım. Dili gerçekten inanılmaz sade ve akıcı. Sonu yine değişik bitti. Her okuduğum Japon eser gibi yine baş karakter öldü tabiki. Japon eserlerinde bunu farkettim baş karakterler ya intihar ediyor ya da ölüyor. Sanırım sebebi ölümden sonra reenkarnasyona inanmaları. Ölüm onlar için bir kurtuluş olarak görülüyor. Ve dünya üzerinde hala en çok intihar eden halk. Kitabın genel konusuna değinirsem eğer; Karısının vücuduna takıntılı sapkın şekilde bağlı bir profesör ve onun geleneksel Japon adetleriyle büyümüş eşinin ekseninde geçiyor. Eşi İkuko ve profesör birbirlerinden gizlice günlük tutarlar ve aslında ikisi de birbirinin günlüğünü okuduğunu biliyor. İkuko’yu bir başka erkek olan Kimura ‘ ya iten eş içten içe bir depresyona ve kıskançlık eşiğine düşmeye başlıyor. İkuko ve Kimura ise birbirlerine aşık oluyor. Kitap böyle ilerleyip gidiyor. Aynı olayı yaşayan iki kişi ne kadar farklı bakış açılarından bakabiliyormuş bu günlüklerde onu görüyoruz. Güzel bir eser tavsiye ederim.

AnahtarCuniçiro Tanizaki · Can Yayınları · 2020563 okunma

·

160 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

gökçe