Kendisinden yaşça küçük karısının doruk noktasındaki ihtiraslı taleplerini karşılamaya çalışırken yetersizlik hissederek, bu konuda kendince çözümler bulan bir koca ve ailesinin hikayesi anlatılıyor Anahtar’da.
Hikayeyi bir bölüm adını hiç öğrenemediğimiz kocanın ağzından, bir bölüm de karısı İkuko’nun ağzından okuyoruz. Birbiriyle hem fiziken hem de mentalite olarak uymayan bir çift İkuko ve kocası. Bir de kızları Tosiko ve kızlarının talibi Kimura var. Kitabın ana karakterleri bu dört kişi.
Başlangıcından itibaren, gerek yavaş temposu, gerekse kocanın yaptıkları nedeniyle sinirlene sinirlene okudum. Kitap ilerledikçe olaylar benim anlayışıma göre daha kabul edilebilir şekilde devam eder diye bekleyerek okumaya devam ettim. Ama nerde? Olaylar öyle bir yere doğru gitti ki “bu nasıl kitap? Nasıl bir aile?” diye düşünüp daha çok sinirlendim. Bolca şehvet, sinsilik, entrika, kıskançlık içeren, insanın bencilliğinin hangi noktaya varabileceğini anlatan bir kitaptı. Japon aile yapısının bizim geleneksel aile yapımıza benzediği izlenimini edinmiştim şimdiye dek okuduklarım ve izlediklerimden. Ama bu kitaptaki aile bu kalıplara göre oldukça farklı davranışlar gösteriyordu. En beğendiğim kısmı kitabın son sayfaları oldu. İnsanı şaşırtan bir sonu vardı. Dili sade ve akıcıydı. Çok fazla olay anlatılmasına rağmen, monoton bir atmosferi vardı kitabın. Orta düzeyde beğendiğim bir kitap oldu. Konu itibarıyla cinsellik içeren bölümleri çok olduğu için, 18 yaş ve üzeri okuyabilir diye düşünüyorum. Bol okumalı günler diliyorum.
Kitaplarla kalın.