Bu nasıl bir armağandır....
Cehennemin ortasında bir melek tanıdım. Sözlerindeki güzellik usul usul akıyordu yüreğime...
"Kimsin sen?" dedi.
"Cehennemin ortasına düşmüş, gün be gün eriyen bir 'Kar tanesiğim", dedim.
"Sen kimsin?"diye sordum.
"Sevdiklerim tarafından Cehennem'e sürgün edilmiş bir huriğim", dedi.
Cehennemin ortasında bir melek tanıdım ben. Aheste aheste dökülüyordu gözlerinden yaşlar...
Sordum;
"Bu yaşlar kimin için?"
"Kalbim ağrıyor", dedi.
"Senin kalbin yorgun", dedim. Hüzünlü hüzünlü gülümsedi melek, bana bakıp:
"Kalbim..Benim kalbim yaralı...Sen yaralı kalp nasıl sever, bilir misin?"dedi.
"Ben kalbimin varlığını unuttum, bilmem", dedim.
Solmuş bir çiçek misali büktü boynunu yaralı melek. Sonra:
"Ben kalbimi unutamam ki" dedi.
"Neden?" dedim. Fırtınalar kopuyordu içinde...
"Benim her gün kalbim ağrıyor. Canımı yaka yaka hatırlatıyor bana kendini. Zalim kalbim, yaşamak ve ölmek arasındakı ince çizgide dolanıp duruyor. 'Yapma' diyorum, söz dinlemiyor. Sızım sızım sızlıyor her gün...
Ben, Cehennem'in ortasında kalbi yaralı bir melek tanıdım. Gözlerinden izliyordum ruhunu. Kıraç topraklara benziyordu ruhu, kafesin içindeki kuşu anımsatıyordu Kalbi..
Ve ben o gün anladım. Bir meleğin daha hayallerini öldürüp, dağların başına yıkıp, o tertemiz kalbini yaralamışlardı.
BEN CEHENNEMİN ORTASINDA BİR MELEK TANIDIM.
@_serhildan kaleminden.... 
Kitabsever'e yani bana ithafen...
··
2,867 views
@Abrfn beni anca bu kadar tarif edebilirdin. Kalemine sağlık çawê min. Sana olan duygularımı buraya yazamam. Harflerin gücü yetmez. 🥺😘
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.