Kollarımın arasında perdelerin olduğunu, bunların günbatımından şafağa kadar uçmamı ve ağzımla böcek avlamamı sağladığını, görme duyum çok zayıf olsa da, yüksek frekanstaki ses sinyallerinin etraftaki nesnelere çarpıp geri dönmesiyle çevreyi algıladığımı veya gün boyunca bir tavan arasında ayağımdan asılı olarak baş aşağı yaşadığımı hayal etmek işe yaramayacaktır. Bunları hayal edebildiğim kadarıyla (ki pek fazla hayal ede miyorum) anlayabildiğim ancak bir yarasa gibi davranmanın benim için ne gibi bir şey olduğudur. Ama mesele bu değildir. Benim anlamak istediğim, bir yarasa için yarasa olmanın nasıl bir şey olduğudur.
Sayfa 122Kitabı okudu
·
272 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.