Üzerime üşüşen yoğun yanlızlığın sinikliğini de kayıp içime, küçük bir pencereden gökyüzüne dokunmaya başladım şu saatlerde..
Ve yakamı hiç bırakmayan, hep yapışan hüzün dolu boşluklara, etrafımda dönüp duran kahkahalarınızı çağırdım..
Allayıp pullasın diye de düşlerimi..
Hadi dedim, hadi gökyüzü ile işbirliği yapalım, gecenin en mahrem dokunuşlarını unutup..
(✍️ •Mustafa Durak)
·
45 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.