Bu kitap ile tiyatro kulübüm sayesinde tanıştım. Kulüpte, haftalarca tiyatro eğitimi alıp bu eğitimin sonunda da bir tür eleme sürecine tabii tutuluyoruz. Bunun için hocalarımız bu kitabı seçmiş. İçindeki öyküleri oyunlaştırarak sahneye taşımamız bekleniyordu bizden. Belki de bu yüzdendir; hem kitapla, hem de yazarla haftalardır inanılmaz bir bağ kurduğumu hissediyorum. Kitaplar hakkında bazen istemediğim kadar önyargılı davranabiliyorum ve açık konuşmak gerekirse Ortadoğu Edebiyatı'na merak saldığım zor bir senaryoda bile aklıma asla İsrail'li bir yazarın en sevdiğim yazarlar arasında yerini alabileceği gelmezdi. Ancak Etkar Keret, son derece ince, zeki ve muzip bir kalem. Politik göndermeleri olduysa dahi, edebi tutumuna o kadar güzel yansıtmış ki beni asla rahatsız etmedi. Adamın zaten çok farklı bir üslubu var. Tabiri caizse bende bağımlılık yarattı. Sizi test eder gibi, bütün hikayeleri aynı dümdüz üslupla yazmış ama öyküde öyle garip olaylar oluyor ve sonunda ana fikir size öyle bir dank ediyor ki, duygusal bir reaksiyon göstermeden edemiyorsunuz. Bazı hikayelerde sanki okuruyla alay eder gibi yazmış. Belli konularda dilinin ayarı kaçıyor, gizliden gizliye hoşnut edici bir rahatsızlık hissediyorsunuz. Ama hemen sonra, bunu bilerek yaptığını belli edecek şekilde ipleri eline alıyor. Ben şahsen bu tarzına da bayıldım. Çok ama çok ilginç bir deneyimdi Keret okumak. Bir de sürekli öyküleri bunu nasıl oyunlaştırırım diye okuyunca, bir yerden sonra rüyamda bile kitabı görmeye başladım ben. Herkesin seveceği bir kalem kesinlikle değil, ama hiç olmazsa birkaç öyküsünü herkes okumalı diye düşünüyorum. Farklı çarpıyor.

Kapı Birden VurulduEtgar Keret · Siren Yayınları · 2020175 okunma

·

154 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Deniz