"“Şah” teriminin İrânî-Sâsânî dönemine ait bir kavram olduğu genel bir
kanı haline gelmiştir. Oysa ki söz konusu kavramın Sâsânîler öncesinde veİran coğrafyasının dışında kullanılmış olduğu iddia edilmektedir. Bu sözcüğün Sâsânîlerdeki anlamına uygun biçimde ilk kullanımı, M. Ö. 58/57 yılında kuzey Hindistan’ın İndus bölgesinde yerleşen Saka-Kuşanlar yönetimi dönemine rastlamaktadır. Dönemin Saka hükümdarları “şahi” unvanını taşmaktaydılar.
Yukarıdaki açıklamalardan da anlaşılacağı gibi Sâsânî devlet hiyerarşisinin
tepesinde yer alan ve hükümdar anlamında kullanılan şâh ve şahlar şahı
anlamına gelen şâhenşâh sözcükleri İrânî kökenli bir kavram olmamasının
yanı sıra Hint-Avrupa kökenli dahi değildirler."
Babak Javanshir - Sâsânî Devlet Teşkiilatı'nda Türk Etkisi, s. 5, 6.