"Aa kedili kitap!" refleksiyle elime alıp göz attım. İsim, kapak ve bilmediğim bir yazar olması bende olumsuz önyargı oluştursa da iyi ki göz atmışım. Çok etkileyici öyküler. Yazar kedileri çok iyi tanımış ve anlatmış. Hikayelerde bizzat ben de vardım sanki. Öyle sahici ve akıcıydı.
Olaylar, kitaptaki kediler, kişiler... Her birinin ayrı duygusu vardı. Tek solukta okudum ama yoruldum. Bir anda bu kadar öykünün içine girmek yordu. :)
Beni duygusal olarak birkaç yerden daha etkiledi.
Ölen kedimin ismi Kül'dü, bizden çıkıp komşuda kalıyormuş, onlar da Duman koymuş adını. İki isimle de öykü var, öyle bir yerimden kuvvetlice yakaladı ki zannederim yazarından daha sahiplenici olacağım bu kitaba.
Velhasıl okuyun, okutturun.