Üşüyorsun; çünkü yalnızsın, içinde gömülü duran ateşi hiçbir insanın yakınlığı alevlendiremez. Hastasın; çünkü duyguların en güzeli, insanoğluna bağışlanan en tatlı, en yüce duygu senden uzak duruyor. Aptalsın; çünkü onca acı çekerken gene de mutluluğu yanına çağırmaktan kaçınıyorsun; onun seni beklediği yere doğru bir adım atmaya bile yanaşmıyorsun.
Sayfa 277 - Can YayınlarıKitabı okudu
··
418 görüntüleme
Kaç defa okudum şu satırları... Kalbim, aklım takılı kaldı sanki, dönüp dönüp tekrar okuyorum❤️
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.