Az miktarda spoi içerir !
Konu olarak alzheimer hastalığının ve bu durumda evlatların yaşadıkları sıkıntılar ile anne babalarına karşı yükümlülüklerinin ele alınması güzel olmuş. Ufak tefek Türk toplumunun aksayan yönlerine, gelenek ve göreneklerine, vefa duygusuna da değinilmiş ancak yazarın üslubu bana karışık geldi. Hangi cümleyi kim söylüyor; hangi olay neyi anlatıyor… birbirine girmiş gibiydi.
Son söz olarak:
Ne demişti Muhibbi;
“Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi;
Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi.”
