"Onun en büyük düşü, tüm insanların açgözlülük, kıskançlık, düzenbazlık ve kötülük nedir bilmeden kardeş gibi yaşayabilecekleri, kötü günlerinde birbirlerine yardım edecekleri, her bir kişinin mutluluğunu ortak mutluluk olarak paylaşacakları bir dünya düşüydü. Ama bu mutlu dünyayı düşlerken, insanların yanlış yaşadıklarını, birbirlerine baskı yaptıklarını ve birbirlerini köleleştirdiklerini ve ruhlarını türlü türlü iğrençliklerle lekelediklerini üzülerek görüyordu. İnsanların önünde sonunda temiz ve dürüst yaşamın yasalarını anlamaları için acaba ne kadar zamana daha gereksinimleri vardı? İnsanların günü geldiğinde bu yasaları anlayacakları konusunda hiçbir kuşkusu yoktu. Yeryüzünde iyi insanların kötü insanlardan daha fazla olduğuna kesinlikle inanıyordu..."
Sayfa 178Kitabı okudu
8 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.