İnceleme yazmaya karar verip de sayfayı açtığınızda karşınıza şöyle bir soru çıkıyor: Kitabı beğendiniz mi? Bu sorunun artık çok yersiz ve gereksiz bir soru olduğunu düşünüyorum. Çünkü kitapların içine girdikçe, onlarla zaman geçirdikçe hele ki klasik kitaplarsa bu okuduklarınız beğenmemeniz neredeyse mümkün değil. Her eser kendi mesajını, söylemek istediklerini bir şekilde veriyor. Belki biz az kitap okuduğumuz için ya da yeterince düşünemediğimiz için bazı kitaplardaki bu mesajları anlayamıyor, idrak edemiyoruz. Ne zaman kitap yorumlamaya kalksam insanlara kitabı övüyorken buluyorum kendimi. Halbuki kitap yorumlarımız böyle olmamalı bence, hatta sanırım bize özel olmalı. Gerçekten ne hissettiğimizi söylemeli, anladığımızı anlatmalıyız.... Artık bu kitap hakkında ne düşündüğüme geçmeliyim galiba. Bir dünya klasiği Ezilenler. Dostoyevski'nin kalemi, güzel konu, güzel anlatım, güzel mesaj. Kindarlığın hiçbir zaman kazanamayacağını, bu hayattaki yegane arzunun sevgi olması gerektiğini anlıyorsunuz. Sevgi, sevgi, sevgi. Sevmek sağlıklı olana yaşama enerjisi, hasta olana şifa. Mutsuz olana ilaç, dertli olana deva. Sevgi yaşamın en temeli, özü, suyu, yemeği. Bu eserde de sevgiyi, aşkı çok temiz yaşıyorsunuz. Akıcı bir üslup ve hafif bir merakla hemencecik bitiveriyor. En baştaki soruya gelecek olursak, evet BEĞENDİM.

EzilenlerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202218,8bin okunma

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hilal Doğru