Duman bir kitabın bir ismine ancak bu kadar yakışırdı.İrina isimli bir kadının ki ben ona Ezel dizisinden Eyşan adını verdim, bir insanın hayatını bir değil hem de iki kere duman etmesini konu alan bir romandı benim için.İlk etapta romanın sadece bu konu üzerinden ilerlediği düşünülse de içinde bambaşka bir mesele daha bulunmaktadır.Turgenyev Duman’da, Rusya’ya Avrupa’dan bakarak hem aristokrat çevreyi hem de aydınları eleştirmektedir. Ayrıca edindiğim bilgilere göre bu kitap Turgenyev ile Dostoyevski' nin çatışmalarının izlerini taşıyormuş.Kitabın bir bölümünde tarif edilen Bambayev'in "Hep beş parasızdı. Hep bir şeyden heyecanlanmış bir hali vardı. Amaçsız, ereksiz, ama geçtiği yerde gürültülü iz bırakarak boyuna dolaşan tiplerden biriydi.” Kumar tutkusu ve şansızlığı yüzünden hep beş parasız olduğu düşünülünce burada bahsedilen kişinin kamuoyunda Dostoyevski olduğu düşünülmüş.E Dosto amca buna karşılık vermeden durur mu peki ? Durmaz.Daha sonra o da Ecinniler kitabında Turgenyev amcamızı işlemiş ve kendisine göndermelerde bulunmuş.Üstatların atışmalarını ve işin magazinsel boyutunu bir yana bırakıp kitaba dönecek olursak; Kitabımız Litvinov-İrina-Tanya arasındaki aşk üçgeninde geçiyor. Litvinov ve İrina Moskova'da birbirine aşık olmuş ancak ayrılmış ve uzun yıllar sonra birbirlerini tekrar Baden'de bulmuşlardır.Litvinov kendi aile arazisinden daha iyi verim alabilmek için zirai eğitim almaya gelmiş, İrina'da evlilik dolayısıyla eşi ile gelmiş ve bir gün burada karşılaşmışlar.İlk etapta masum bir karşılaşma olarak görünse de Litvinov onu asla unutamadığını farketmiş.Ancak Litvinov Tanya adlı bir kadınla nişanlıdır.Bır çıkmazın içıne girer çünkü Tanya çok iyi kalpli çok iyi niyetli bir kızdır.Fakat Litvinov'un aklına bir kere daha kurt düşmüştür.Tanya'yı terk eder ve her şeyiyle İrina'ya gelir fakat bir kere onu aldatan bunu bir kere daha yapabilirdi ve öyle de olur..İrina güzelliği, asaleti ve zekasıyla üst mertebelere çıkmış bir kadındı ve bu şatafattan vazgeçemeyeceğini onunla gelemeyeceğini bildirir.Kitap boyunca İrina'ya o kadar öfke duydum ki Litvinov'un yaptığını da bir yerde salaklık buldum ama o bunu kitabın bir yerinde şöyle açıkladı: "İnsan ilkin sevemeyeceğini sanır. Sonra, sevse de kendini tutabileceğini düşünür. Sonunda, sevilen kimseden ayrı yaşamanın olanaksızlığını anlar. Aşk için, aşk uğruna her şeye alışılır..." Maalesef işin içine duygular girince insan sağlıklı karar alamayabiliyor.Duyguları aklının önüne geçebiliyor.Bu durum insanlarda çok ağır tahribatlar yaratabiliyor.Kitabın sonu Litvinov için daha tatmin edici bitmiş gibi görünse de bu bir roman ve gerçek hayatta herkes onun kadar şanşlı olamayabiliyor.Gerek ele aldığı aşk hikayesi ile gerekse Rus aydın çevrelerinin panoramasını sunan bir kitap olarak da çok yönlü olarak okunabilir, tavsiye ederim.

DumanIvan Turgenyev · İş Bankası Kültür Yayınları · 20121,063 okunma

··

3.588 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

UFUK