Uzun süre hapishanede kalmış bir arkadaşım anlatmıştı. Hapishane yönetimi mahkûmların kitap okumasını yasaklamış. Onlar da hem kendi benliklerini korumak hem de kitap okuma değerlerine sahip çıkmak için kendi kitaplarını yazmaya başlamışlar. Yazılan kitaplar elden ele dolaşıyor, herkes sırayla birbirine bu kitapları okuyormuş. Birkaç yıl boyunca birçok öykü, roman ve şiir üretmişler. Bu arkadaşım bana şöyle demişti: “Okuduğum en güzel romanlar, öyküler ya da şiirler değillerdi; ama okuduğum en değerli kitaplar onlardı.”
Sayfa 90 - final kültür sanat yayınlarıKitabı okudu
·
236 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.