Ağır bir yükü sırtlanmış @ayhankoc83 “Öykü neden ve nasıl yazılır?” sorusunun cevabını birbirinden güzel öykülerinin arasına saklamış.
Postmodern teknikleri, büyülü gerçekçiliğin kendine has büyüsü ve aynı zamanda da realist anlatımıyla akıp giden sayfalar, edebi lezzetiyle okuruna yaratıcılığın anlamını fısıldıyor.
Kayıp tanrılar, var olmayan yazarlar, efsunlu denizkızları, gizlenen cinayetler…
Yanı sıra, sıradan hayatların sıra dışı halleri.
Demem o ki okurunu sadece hayal dünyasında gezdirmiyor, hayatın içinden hayata dair her done ile selamlıyor.
Her öyküsünü çok severek okudum fakat “Sarı Pançolu Kız” ve “222. Daire” favori öykülerim oldu.