Döneminin Avrupalı bakış açısına sahip tek Rus yazarı olarak anılan İvan Turgenyev. Önce “Ölümden Sonra” ismiyle yayımlamayı düşünmüş araştırdığıma göre “Klara Miliç” adlı eseri, daha sonra bu isimde karar kılmış. Yazarın son dönem eserlerinden biri ve sonuncusu olarak söyleniyor. Sabahattin Ali'nin "Kürk Mantolu Madonna' sına da esin kaynağı olmuş.Hal böyle olunca da kitap cazibesini bir kat daha artırdı benim için. İlk olarak 1882 de yayınlanmış kitap.Dilimize 1943 yılında çevrilmiş. Aşkın ölüm den güçlü olduğunu bilmez misin?" Şeklinde sormustur halası Platonida İvanovna’ya, Moskova’daki küçük ahşap bir evde yaşayan 25 yaşındaki Yakov Aratov isimli genç kahramanımız. Kendisi, “Klara Miliç” adlı romanının başkahramanı.Aşkın ölümden güçlü olduğunu bize göstermiştir Yakov. Yazarımızın ölümü daha güçlü gelmiş olsa gerek ki bu eseri yazdıktan bir sene sonra ölmüş. Genelde diğer kitaplarında daha çok toplumsal konulara atıfta bulunması ile tanımıştım yazarı.Bu kitabında ise daha çok haşır neşir olduğum varoluşsal bir yoğrulmaya ve olmazsa olmazımız aşk konusuna değinmiş.Sadece değinmekle kalmamış güçlü bir şekilde işlemiş. Kitaba değinecek olursak; Yakov, kitaplarıyla yaşayan, içine kapalı, asosyal bir genç.Annesi genç yaşta ölüyor.Babası da şifalı tozlar yapacağım diye kafayı bozmuş.Annesi de hastalıklarla boğuşuyormuş onu iyi edeceğim derken ölümünde payı olmuş.Daha sonra kendisi de vefat etmiş.Halasıyla yaşıyor Yakov.Tek bir arkadaşı var.Kupfer adında bir Alman. Arkadaşı Kupfer’in ısrarlarıyla bir gün evden çıkıp, sanatçıları himaye eden Gürcü bir Prenses’in davetine katılıyor. Ama ilk fırsatta davetten bunalıp kaçıyor. Kupfer ne yapıp edip, yardım amaçlı bir başka davete çağırıyor Yakov’u. Bu davette on dokuz yaşlarındaki Klara Miliç’i fark ediyor Yakov. Uzun boylu, geniş omuzlu, kara gözlü Klara’yı. Onu şarkı söylerken dinliyor. Glinka’dan bir romans söylüyor Klara, gözlerini sık sık Yakov’a kilitleyerek. Ardından da Çaykovski’den bir parça seslendiriyor. Herkes elleri acıyana kadar alkışlıyor Klara’yı ama Yakov çok da fazla etkilenmiyor. Hatta yorumunu soran Kupfer’e “Güzel ses ama henüz şarkı söylemeyi beceremiyor, gerçek bir tarzı yok” diyor. Ama şarkıları seslendirirken kızın gözlerini dikip ona baktığının farkında.Fakat kızın ondan hoşlanmış olabileceğine ihtimal bile vermiyor. Kendisine bu dinletiden sonra bir mektup ulaşıyor."Eğer kimin yazdığını tahmin ediyorsanız ve bu canınızı sıkmıyorsa yarın öğleden sonra Tverski Bulvarı’na gelin bekleyin.” Gitmeyeceğim diye ne kadar inat etse de ertesi gün merakına yenilip bulvarda buluyor kendisini. Az sonra da yanında Klara beliriyor. Kız duygularını açacak oluyor ama Yakov gayet mesafeli bir şekilde konuşuyor. Klara gözyaşları içinde ortadan kayboluyor.Daha sonra da bir gün gazetelerde Klara ile ilgili o haberi alıp dehşete kapılıyor ve beni de dehşete düşürüyor bu haber. Vicdan muhasebesinde kalbine yenik düşüyor Yakov ama iş işten çoktan geçmiş oluyor ve benim de aklıma başka bir kitaptan şu alıntı geliyor: "Vicdan bu hayatın zehiridir." Mutsuz bir aşk hikâyesinin anlatıldığı bu eserde birbirlerine hissettikleri büyük aşkı açıkça ifade edememiş, bu nedenle de hayatları ziyan olmuştur. Yakov, Klara’ya olan aşkını geç farketmiş iş işten geçmiştir. Bu nedenle zayıf bedenini hasta ederek intiharın başka bir çeşidine kendisini teslim etmiştir. Seven sevdiğine sevdiğini söylesin zira bir ömür boyu içindeki pişmanlıklar, söyleyebilecekken söyleyemedikleri insanın kalbini hasta edebiliyor.Kesinlikle okuyun.

Klara MiliçIvan Turgenyev · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20182,604 okunma

·

241 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

UFUK