Neden, Nastenka, neden, söyle bana, neden insan böyle anlarda nefesinin kesildiğini hisseder? Neden? Bu hangi büyünün eseridir? Hangi tuhaf istek yüzünden olur? Nabız atışları hızlanır mi , hayalperest in gözlerinden gözyaşları dökülür mü? Neden solgun, nemli yanakları yanar? Neden tüm varlığı tarifsiz bir zevkle dolar? Neden uzun, uykusuz geceler sanki zamanın ölçülemeyecek kadar küçük bir kısmıymış gibi sonsuz bir mutluluk ve neşe içinde kaybololur? Ve doğan güneş camlardan kızıl bir ışık gönderip Petersburg'da birçok kez yaptığı gibi kasvetli odayı kararsız , fantastik ışığıyla doldurduğunda yıpranmış ve yorulmuş hayalperestimiz kalbinde yorgun, tatlı bir acıyla ve sapkınca heyecanlanmış ruhunun kesik sevinçleriyle neden kendini yatağa atıp uyuyakalır ?