Freud’a göre rüyalar, kişinin bilinçaltına sıkıştırmış olduğu arzularını, kaygı veya korkularını açığa çıkarır. Freud bu konuyu incelemek için hastalarından rüyalarını anlatmasını isterdi ve bu rüyaları kişilerin hayatıyla bağdaştırmaya çalışırdı. Bu konuda Freud’un en çok şaşırdığı ve ilgilendiği nokta ise rüya gören kişilerin acı çekmesine yol açan olayların ve kişilerin rüyalara olan yansımalarıydı. İnsanlar rüyalarında kendine acı çektiren olayları yeniden canlandırıp onları fantastik bir şekilde değiştirmeye çalışır. Freud’a göre bu insanın aklını kaybetmemesini sağlayan yegane unsur çünkü her hatırladığımızda bize acı veren olaylar psikolojimizin sınırlarını zorlar ama rüyalarımızda o olayları farklı şekillerde görerek, hatta ve hatta, iyi bir sonla bitirerek beynimiz adeta kendi sağlığını korumak için bizi kandırır. Bizi üzen insanları ise rüyalarımızda acınası halde görerek kendisini tatmin eder. Bu “rüyalar” üzücü olayların etkisini azaltıyor, evet ama bu olayların suçlusu ya bizsek? Yaşadığımız olayların başlangıç noktası bizsek beynimiz ne yapacak? İşte burada ise evrimin bile bizden alamadığı bir mirasımız devreye giriyor: Psikolojik şiddete yatkınlık. Dünya’nın en büyük acısı sizce nedir? Aklınızda bir şeyler canlandığına göre size şunu söyleyebilirim ki aklınızdaki şey değil. Aklınıza gelen acıya sizin sebep olmanız. Böyle bir durumda kendinizi nasıl rahatlatırsınız? Vicdanınızı nasıl susturursunuz? Çoğumuz gerçek hayatta yapamaz ama bilinçaltımız rüyalarımızda bunu yapar. Kabuslar görürüz; kabuslarımız da acı çekeriz, korkarız ama bunu bize yapan yine bizizdir. Ne kadar çabalarsak çabalayalım bu düşüncelerden kurtulamayız ve Freud bu duruma “Yineleme Saplantısı” der. Bu rüyalar öyle bir hale gelir ki artık gerçek hayatımızı da etkilemeye başlar. İşte burada da ise “kendinden kaçamamanın” son adımı devreye girer: Travma. Evet, insanlar kendinden kaçamaz ve vicdanını kendini kandırmadan rahatlatamaz. Bu yüzden de bilinçaltımız bunu bizim yerimize bize acı çektirerek yapmaya çalışır. Bundan kurtulmanın yolu yok mudur? Aslında var, kendimizi affetmek. Peki bir insan “Dünya üzerindeki en büyük acı” olarak tarif ettiği bir acıya sebep olmuşsa kendini nasıl affedebilir ki?

Rüyaların YorumuSigmund Freud · Say Yayınları · 20211,450 okunma

··

1.128 görüntüleme

Deniz nuroğlu

@deniz751 ·

23 Mayıs 2022 08:31

Güzel bir inceleme olmuş beğendim kitaba başlamaya dair şüphelerim vardı ortadan kalkmış oldu. Yavaş yavaş okuyalım...

Gökhan Ünlü

@gokhanunlu ·

24 Mayıs 2022 11:01

Teşekkürler

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gökhan Ünlü