Sıfır Noktasında
Eteklerimden tutuyor yalnızlığım,
Bekçileri gecemin dudak kıyılarında.
Soğursa göğüm, taşarsa düşüncem,
Buz mu keserim ayın ışığında?
Boğulur muyum fikrimin sıfır noktasında?
Tutuşur muyum yeniden gecenin sabahında,
Ya da hiç tütmemiş mi dumanım,
Şu gözümü kararttığım delirmek kuytusunda?
Ziyanı var, zebili firar;
Köhne kalmış her sığınak,
Acıya içimde yok durak;
Mutluluğa yorgunum.
Telaşsızım; heyecansız, uykusuz, yorgunca
Ve geçmişim bilindik vaz'lardan.
Sesleniyorum duy beni ey yalnızlık!
Boğ beni,
Kes nefesimi;
Soluğum solsun, dudak kıyılarında.
Sayfa 86 - Çıra YayınlarıKitabı okudu
··
971 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.