Düşünsenize, çok düşük bir zekaya sahipsiniz. Aileniz sizi ötelemiş, hırpalamış, zorlamış ve en son sizi terk etmiş. Arkadaşlık ilişkileriniz hep yarım yamalak olmuş. Bir akrabanızın sayesinde bir küçük bir işe girmiş ve hayata tutunmaya çalışmışsınız. Büyük ölçüde de bunu başarmışsınız. Ama bunların yanında da kendinizdeki eksikliği hissetmiş , bunun için destek almış, kendinize göre bir okula gitmişsiniz. En son bilimin mucizevi ışığını yakalamış ve kendinizi bilimin soğuk ve bencil dünyasına bırakmışsınız. Ne yalan söyleyim ben kendimi Charlie yerine koyamadım. Kaldıramadım. Anlattılanları, Charlie'nin yaşadıklarını düşünemedim. İnsanların sahteliğini, ikiyüzlü tavırlarını, sizden faydalanma çabalarını ya da dalga geçmelerini okurken kendi kendime söylendim durdum, bu nasıl insanlık diye! Kitabı okurken Charlie karşı duygularım ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası diye ikiye ayrıldı. İlk etapta Charlie için üzülürken ikinci etapta kıs kıs gülüp" sen bunları hak ettin oğlum" diye söylendim. Hayallerine ulaşmayı düşünürken başına gelenler her ne kadar üzücü olsada kahramanımız olayların yönünü kendisi belirlediği için bir nevi kendisi etti kendisi buldu diyebilirim. Günlük tarzında yazılmış bir kitap olduğu için çok kolay okunuyor. Dili de akıcı, kolay ve anlaşılır ki bu benim için eksi bir durum diyebilirim. Konu da yüzeysel kalmış hani, biraz daha derin ve etkileyici olabilirdi, yani beklentim bu yöndeydi. İnsanların duyarsızlığı, acımasızlıği, düşüncesizliğini görmek için okunabilinecek bir eser. Her ne kadar yer yer sıkılmış olsam, bekletimi tam olarak karşılamamış olsa da empati ve saygı unsurunun işlenişi için bile okunmalı diyorum. Bu arada; üç yüz sayfalık kitabı okumadan, sadece sayfalarını atlayarak göz gezdirip kesinlikle okunmasını tavsiye etmeyen zeki!! arkadaşı da tebrik ederim. Böyle bir zeka!! herkese nasip olmaz.

Algernon'a ÇiçeklerDaniel Keyes · Koridor Yayıncılık · 201514,8bin okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.