Gönderi
Kitabi çok önce okumuştum. Sevgili Miller in diğer değerli kitaplari gibi bu kitapta en aciz olduğumuz zamlarda hamurumuzu yoguranlarin kendi damak tadina gore verdilleri sekli veya aclik_ tokluk seviyelerine gore bizden aldiklari bize ekledikleri kisacasi bakicilarimizin ne derece duygusal açlik veya hazimsizlik yasadiklari bizlerde oluşturduklari sahtebenliklerden bahsetmekte. Aslinda bu konuda farkindaliklarimiz olmadan bencede hayatimiza sağlikli devam edemeyeceğimiz kismina bende katiliyorum. Farkettigimiz her ne varsa kabul etmesekte çocuk tarafimiza borçluyuz her daim. Ama çozumununde farketmek ve öfkeyi çikarmak kismindan sonra başladiğini düsunuyorum. Çünku bu durum birazda üzerimize düsen sorumluluklardanda muaf kılıyor olabilir. Soyle bakilabilir "evet bu benim hikatemin gercek tarafi, bunu yapanlar kimler bana deger verdigini, beni önemsediğini soyleyen kisiler, Bu konuda samimiler mi? Bence sahte benlikleri icinde evet. Peki öncelikle kendime giydirilen sahte benliğim ne? Gercek Öz benliğim ne? Bu bilinçlilik ile asil simdii, bu saaten sonra hayatima kaldiğim yerden nasil devam etmeliyim? Sahte benligin konforu ve sorumsuzluğu icinde mi? Gercek özdegerimizin bize sundugu anlamli varolusumuzu uzerimize dusen sorumluluk bilinciyle mi?" Iste bu yol ayriminda artik geçmis ödeşmeler bitmiş olmali gelecegin icin sorumluluk alma vaktin gelmiş bulunmaktadir.
·
115 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.