Dolayısıyla kendi "gerçeklik"imizi bir an için bir kenara bırakırsak, kendi görgül varoluşumuzu, genel olarak dünyanın varoluşu gibi, ilk-bir'in her an üretilen bir tasavvuru olarak kavrarız; işte bundan dolayı düşü, görünüşe duyulan ilk-özlemin daha üst bir doyumlanışı olarak kabul etmemiz gerekir.
Sayfa 31Kitabı okuyacak
·
100 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.