Fyodor Dostoyevski Suç ve Ceza... Raskolnikov karakterini sevip sevmediğimi anlayamadığım ve bir sürü konuya değinmekte olan harika kitap. Bu kitap hakkında eleştiri yapmak bana düşmez ama yine de bir şeyler söylemem gerektiğini düşündüm.
Sanırım ben hariç Raskolnikov'u pek sevemeyen yok. Yani bana aşııı soğuk bir karakter gibi geldi. Cebindeki tüm parayı gözünü kıpmadan dağıtabilecek kadar bonkör ama kendi ailesi ve arkadaşına soğuk davranan, onlara karşı umursamaz olan bir karakter. Bu yüzden sürekli onunla çeliştiğim hissettim okurken.
Kitap, Raskolnikov'un rehincisi olan Alyona İvanova'yı ve kazara Lizaveta İvanova'yı öldüren Raskolnikov'un üzerinden gitmekte. Raskolnikov, yaşadığı parasal sıkıntıdan dolayı bana kalırsa fazla düşünmüş ve kendi kafasında iki tür insan olduğuna kendin inandırmış - bu düşünceler konusunda da kendisiyle aramız açılmış olabilir. Raskolnikov'a göre her insan aynı değil. Ona göre insanlığın büyük bir çoğunluğu, belirlenmiş kurallarla ve cezalarla yaşamalıyken, o insanlığın arasından sıyrılan ve kendisinin üstün olarak kabul ettiği insanlar, insanlığın iyiliği bahanesiyle birilerini öldürebilirmiş. Napolyon gibi örneklerle de kendine destekçi arıyor bence.
Kuralları azınlıkta ve zeki olanlar belirlermiş ve çoğunlukta gösterdiği aptal dedipi insanların katilleri yücelttiğini bildiğinden, bu olması gerekenmiş (Atatürk'ü görseydi ona da katil diyecekti muhtemelen) Kendisi hakkında kesin bir yargıya varmak ve esasında 'aptal' diye sınıflandırdığı grupta mı yoksa azınlıkta olan üstünlerden mi olup olmadığını anlamak için ise Alyona İvanova'yı öldürmeyi planlamış. Bir hukuk öğrencisi olması olaylar hakkında bilgili olmasını sağlıyor. Fakat unuttuğu bir şey vardı; kendisi sıradan bir insan. Her savaşın bir katliam olduğunun söyleyen Raskolnikov, aynı anda kötülüğün de durması gerektiğini söylüyor. Bir an Tanrı'ya inandığını söylerken bir an Tanrı'ya inamadığını söylüyor. Garip bir adam şu Raskolnikov. İçimizden olabilecek kadar garip... Belki de bir katil olması onu böyle yapıyor, bilemem.
Kitapta hiçbir karakterin tek bir bakış açısıyla bakıldığında göründüğü gibi olmadığını göreceksiniz. İnsanların sözlerinin bazen çarpıtıldığı, beklediğiniz karakterin aslında öyle olmadığı, karakterlerin hakkındaki söylentilerin gerçek olup olmadığını da okurken fark edeceksiniz. Bu kitap sadece Raskolnikov'un değil, bütün karakterlerin değişimlerini açıkça göstermekte olan bir kitap. Kitabın anlatmak istediği mesaj ise bir şeyleri kafaya fazla takmamak olmalı bence çünkü bir şeyi ne kadar kafaya takarsa o kadar deliriyor insan; misal Raskolnikov.
Zekasıyla ve yardımseverliğiyle kitaptaki favori karakterlerimden ilki Razumihin, diğerleri de ailesinin iyiliği için kendini feda etmeye hazır Dunya Romanova ve ailesine para kazandırmak için kendi bedenini feda eden Sonya Semyonova... Fahişe diye anılsa da behnim için sadece fedakar bir kız
Kesinlikle okunması ve okurken düşünülmesi gereken bir kitap. Okumayan kaldıysa, kesin okusun.
Suç Ve CezaFyodor Dostoyevski · Alter Yayınevi · 0159,1bin okunma
·
108 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
