Niyə belə hiss etdim bilmirəm amma kitabın yarısı demək olar ki, çox axıcı gəldi və dayanmadan oxudum.Digər yarısı isə artıq çox sıxıcı gəlməyə başladı.
Vatanabe'nin davamlı olaraq tanıdı və ya tanımadı qarşı cinslərlə sevişmək hissələrini çıxarsaq Reiko,Naoko,Midori,Faşo,Nagasava kimi xarakterlərin hekayələri,həyat tərzlərini oxumaqdan zövq aldım.Gəldik əsas suala.Geriyə qayıdıb yenə bu kitabı oxuyaram?Qətiyyən))
