Geleceğin endişesi ile uzun bir yola çıkar insan, daha hayata ilk adımlarını atmaya başlarken. Yıllarını verir okuyup, başarılı olup bir sanata sahip olmak için. Başarı ve huzura giden yol bir zincir halinde ulaşılması için hak edilmeyi bekler.
Bir doktor düşünün saçları beyazlamış, daha yeni yeni serbestçe uzmanlık alanında çalışmayı başarmış. Bu başarıya ulaşmak neredeyse bir insan ömrünün 35-40 senesini alır. Bir müzisyen veya ressam olsun; yıllarını harcar sanatının inceliğini öğrenmek için; en az bir doktor kadar.
Erich Fromm, aynı başarıyı kazanmak için aynı çaba ve sabrı, insanın insanı sevmek için harcaması gerektiğini düşünüyor. Sevmek de bir sanattır; başarılı gelecek için harcanan yıllar ve sabrın belki de yarısı yeter sevme sanatını öğrenmeye.
"Çiçekleri sevdiğini söyleyen bir kadının çiçekleri sulamayı unuttuğunu görürsek, onun çiçek sevgisine inanmayız. Sevgi, sevdiğimiz şeyin büyümesi ve yaşaması için gösterdiğimiz ilgidir. Bu ilginin bulunmadığı yerde sevgi de yoktur." Ve devam eder, "Birisini sevmek yalnız güçlü bir duyguya kapılmak değildir; bir karardır, bir yargıdır, bir söz vermedir," buyuruyor Erich Fromm.
Erich Frommun ilk kitabıdır okuyorum; çok başarılı ve yolda olanlar için iyi bir başlangıçtır.