2011 Man Booker ödüllü, Bir Son Duygusu ile yazar Julian Barnes ile tanışıp müşerref oldum. Benim için şaşırtıcı bir sonla biten enteresan eserlerden biri olarak kitap listemde yerini aldı Bir Son Duygusu. ... anımsadığınız şeyler tanık olduklarınızla her zaman aynı olmuyor. Kitabın başında bu cümleyi okuduğum vakit ilginç bir hayat hikayesi ile karşı karşıya kalacağımı hissettim. Merakla kitabı okumaya başladığım vakit anımsananların karşılığında yanılsamaların fazlalığı beni oldukça şaşırttı. Eserimizin başkahramanı Tony ve onun ağzından geçmişine dair hikayeyi okuyoruz. Bu geçmiş onun kolej yıllarına yani kırk yıl öncesine dayanıyor. Tabi bunu anlatmasınının özel bir nedeni var. O yıllarda arkadaş grubunda yer alan ve trajik bir şekilde ölen arkadaşının günlüğünün eski kız arkadaşının annesi tarafından ona miras kalması ile anımsamaya çalışarak geçmişini irdelemeye başlıyor Tony. Bizde onunla beraber merakla olayları takibe başlıyoruz tabi. Hikayemizin kahramanı Tony'nin şimdiki hayatına bakacak olursak emekli, evlenmiş ayrılmış bir çocuk sahibi, yalnız yaşayan bir insan. Yani ilişkiler konusunda çok da başarılı olduğu söylenemez, her ne kadar o başarılı olduğunu ara ara söylese de. "Gerçek olaylardan artık emin olamıyorsam da en azından, bu olguların bıraktığı izlenimlere sadık kalabilirim. Elimden gelen en iyi şey bu" diyerek daha kitabın başında anımsadıkları ile sonuçların farklı olabileceği sinyali vererek kendini, belleğini temize çıkarmak için gayret gösteriyor. Kitapda konu anlatımı iki bölüme ayrılmış lakin bir bütün olarak devam ediyor. Geçmiş zaman ve şimdiki zaman. Kitap Tony'nin kolej ve üniversite yıllarında önce iyi dostu olan 2 arkadaşı sonra aralarına katılan bu günlüğün sahibi arkadaşlarını tanıtarak hikayeye başlıyor. Olayların akışı daha ziyade Tony, arkadaşı Adrian ve kız arkadaşı Veronica ekseninde ilerliyor. Kızgınlık ve öfke ile bazen özellikle de gençlikte istemsiz bir takım tepkilerde bulunuruz. Kimlerin hayatını, nasıl etkileyeceğini bilmeden. Çünkü kesin hüküm vermişizdir düşünmeden. Sadece kendi açımızdan bakıp o esnada içimizin rahatlatması her şeyden daha önemlidir. Belli bir yaş aldığımız vakit birçok olayı olgunlukla karşılarız. Fakat bu süreçte kimlere nasıl zarar verdiğimizin farkına varmamız geç olur ve artık pişmanlıkla yaşamaya mahkum kalırız. "Tarih daha çok, çoğu ne zafer kazanmış ne de yenilgiye uğramış olan hayatta kalanların anılarıdır." Kitabın sonunda 'nee' , 'nasıl yani' dedim. Oldukça şaşırdığımı söylemem gerek. Yazar resmen sağ gösterip sol vurdu ve sonu net bir şekilde bitirmekten özellikle imtina etmiş gibi geldi. Siz nasıl bitirmek istiyorsanız hayal gücünüzle onu yapın demiş. Kitabın belli bir yerinden sonra şu son nasıl olacak diye bir merakla ilerliyorsunuz ve karşınıza hiç ummadığınız oldukça şaşırtıcı bir son geliyor. Hakikaten Bir Son Duygusu'nu yaşadım. Kitabın dili gayet anlaşılır ve sürekleyici. Ben okumaktan keyif aldım. Umarım sizde keyif alırsınız. Kitaplarla kalın.

Bir Son DuygusuJulian Barnes · Ayrıntı Yayınları · 20212,208 okunma

·

1.612 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Müşerref