Yine bir Oğuz Atay yine bir tutunma çabası ve yine ölümle sonuçlanan bir çaba. Oğuz atayın okuduğum 4 üncü kitabı ve bu 4 kitapta da sürekli ölümle sonuçlanan bir çaba yada intihar. Tehlikeli oyunlar da dile getirdiği gibi "kafam cam kırıklarıyla dolu doktor bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor" beyin tümörünün ona ne kadar acı çektirdiğini bu söz yeterince açıklıyor bize bu sebeptendir ki her halde bütün eserlerindeki ana karakterlerin sonu ölümle bitiyor yada intihar ile, yazarlar yaşarlarken anlaşılmadığı yada anlaşılamayacağı için kendini kitaba ana karakter olarak lanse ederler. Galiba Oğuz Atay da ne kadar ölmek istediğini ne kadarda acı çektiğini her kitabında ayrı karakterler ile lanse ediyor. Bu kitapta da Coşkun olarak öldü.
Bu kitabına yada oyununa gelirsek bir tiyatro sever olarak kitabı okumadım bizzat izledim şahsen. Zaten okurken Tutunamayanları ve Tehlikeli Oyunları da okuttu resmen bir oyun
2 kitap birleşimi gibi oldu bu eser yani kısaca 1 kitapla aslında 3 kitap okumuş gibi oldum...